37.b

De eerste keer naar de krantenfabriek. Spannend! Toen ze binnen waren zeiden ze allemaal: "Zo veel?" Het waren inderdaad heel veel kranten! Je had hun gezichtjes moeten zien. Zó schattig!

37.a Zo veel?

Pupsje, Mupsje, Dupsje, Wupsje, Bupsje en Tupsje waren niet de krantenwijk ingegaan. Ze waren in de fabriek gaan werken. Daar hadden ze ook kinderen nodig.

Jammer

Het kan wat langer duren voordat het volgende verhaaltje op mijn web-blog staat. De vorige verhaaltjes stonden in mijn computer, nu moet ik ze steeds gaan typen. Sorry.

36.a Druk

Gelijk uit schoolde krantenwijk. Eigenlijk wel heel vermoeiend. Maar ja, je verdient er wel lekker veel geld mee. Het is een kleine moeite, maar na zo’n drukke dag! Gelijk daarna naar huis om even iets lekkers te eten. Ook weer huiswerk maken en dan avondeten. Even het Journaal kijken en vroeg naar bed. Want morgen is het weer vroeg dag! En als je nèt even lekker ligt te slapen, moet je opstaan! Je moet je daarna klaarmaken en je haasten! En je moet van het ene naar het andere lokaal rennen zonder dat je valt een hele dag lang. Superveel toetsen. Dan weer de krantenwijk gelijk uit school. De hele week! hoe moet je dat een jaar lang volhouden?

35.b

Ze stonden in de rij. Basje was aan de beurt. Hij mocht. Dion was nu aan de beurt. Maar hij liet Juweeltje voorgaan. Daarna Dion. En daarachter de Rupsjes. En daarna pas Diona. Juweeltje is erg blij. Want ze zei: "Ik ben zo blij, want hij, is nu op mij, ik ben zo-oh blijhij!"

35.a Krantenwijk

De krant is gekomen. Juweeltje leest even snel de koppen. "Mams! De krant moet minder vaak worden gebracht. Ze hebben te weinig brengers." "Je mag hoor. Ik wist heus wel wat je bedoelde!" "Bedankt!" Zo ging het ook in het huis van Dion. En ook nog een huis verderop: het huis van Basje. En die van Pupsje, Mupsje en Dupsje en van Wupsje, Bupsje en Tupsje en alle andere kids.

34.b

Want ze had nou echt wel geleerd wat op de middelbare school hoort: al het huiswerk stom en irritant vinden! Maar zij is leergierig en houdt van leren! Dus voor haar is het lastig en supermoeilijk om die dingen te zeggen. Die dingen die ze stom en irritant vind om te zeggen. Dus meestal zegt ze gewoon niks als de meester of juf huiswerk op geeft. Of als ze een stom of irritant vak hebben of een toets. Maar soms vragen ze aan Juweeltje waarom ze bijna nooit iets zegt. Dan zegt Juweeltje: "Gewoon!"