29.a Feestje
Het was sportdag. Ze moesten allerlei sporten doen, 4 uur lang. Tussen door bij het wisselen kwamen Juweeltje en Dion elkaar tegen. Dion gaf haar een uitnodiging voor zijn kinderfeestje!
Hallo! Welkom op mijn verhaaltjes-blog. Elke dag zet ik een stukje van het vervolgverhaal op de blog. Om het hele verhaal te lezen, begin je dus bij nummer 1! Veel leesplezier! xxx Liesje
Het was sportdag. Ze moesten allerlei sporten doen, 4 uur lang. Tussen door bij het wisselen kwamen Juweeltje en Dion elkaar tegen. Dion gaf haar een uitnodiging voor zijn kinderfeestje!
Maar hij was niet op haar. Ander half jaar lang. En ze is drie jaar op hem verliefd. Maar hij wou weer met haar staan in de rij. Met knutselen kon hij niet goed met de hamer slaan, hij sloeg steeds naast. Hij zei een keer: "Stoute hamer! Je moet op de kop van de spijker slaan." Dat onthielden anderen en noemde hem: "Stoute hamer! Stoute hamer! Stoute hamer! Nanananana." Dat vond Dion niet leuk. Maar toen zei Juweeltje: "Je moet zeggen: Inderdaad ben ik een stoute hamer, die dus niet slaat op de koppen van spijkers, MAAR OP DIE VAN JULLIE! En dan moet je ze op hun koppen slaan."
Juweeltje ging naar Wouter en Liesinnetje. Ze zeiden tegen Juweeltje: "Stop gewoon met verliefd zijn op hem. Dan heb je ook geen last van liefdesverdriet." Maar dat was het probleem: Ze kon niet stoppen met verliefd zijn. Zo ging het door; jaar in, jaar uit. Ze merkte dat ze juist meer en meer verliefd werd. Maar ze kreeg ook meer en meer hoop dat hij op haar verliefd zou zijn. De hoop dat hij op haar is: 100%. Dat ze verliefd is: 100%. Hij verliefd op haar: 0%!
‘Tring’ klonk de school bel. Een hele groep kinderen kwam naar buiten. Jongens en meisjes door elkaar. Op naar de snoepwinkel. Toen Juweeltje naar Dion ging stond hij bij Diona. Juweeltje schrok zo erg dat ze viel. Normaal als ze viel kwam Dion naar haar toe en vroeg of het ging en dan antwoordde ze altijd ja ook als het niet ging. En dan merkte hij dat. Maar nu deed hij het niet terwijl ze het nu nodig had en de andere keren niet. Daarom ging ze naar Wouter en Liesinnetje, die wisten wel raad. En ze vertelden niks door. Dus daar kon je je verhalen kwijt. En meestal hielp het ook als je er met anderen dan je familie, maar die je wel vertrouwt, er over praat. Dus dat deed ze.
In een weekend zouden ze bij elkaar logeren. Ze konden ook langer bij elkaar blijven want daarna was de meivakantie. De moeder van Juweeltje zei: “Dat doen jullie maar als jullie getrouwd zijn.” “Dat kan toch niet want dan slaap je toch al bij elkaar en dan kan je niet meer bij elkaar logeren,” zei Juweeltje. “Maar Juweeltje van me, dan logeer je toch al?” “Nee mama, logeren is korter. Hè Dion?” “Ja.” “En trouwen niet, of niet soms?” “Bij de meeste wel maar bij sommigen niet.” “M-m-maar dat is zielig voor de kinderen!” “Jahaa, dat is het zeker! Maar sommige willen geen kinderen of ze kunnen geen kinderen krijgen.” Dion vond het saai worden en luisterde niet meer echt. “O ja, maar als Dion en ik gaan trouwen gaan we niet scheiden, hè?” “Uh…de watte? Uh… eh… um ja! Toch?”
Er was ondertussen een jaar voorbij. Ze waren nog steeds op elkaar verliefd. Juweeltje vond wiskunde heel leuk en ze kon het ook heel goed. Alle vakken vond ze eigenlijk best wel leuk en ze was best wel goed in alle vakken. Dion was ook best goed. Alleen vond hij persoonsvormen en werkwoorden gedoe best lastig. Op een dag hadden ze een week zonder huiswerk en ook de week daarna want dat was vakantie. Ze hadden dus twee weken geen toetsen enzo. Dus ging Dion bij Juweeltje spelen. Ze wouden een hut bouwen Maar die viel steeds uit elkaar. En toen was het tijd want ze moesten lang op school zitten(dat is vaak op de middelbare school). En ze moesten eerst naar Dions moeder gaan om te vragen of hij mocht spelen. Een paar dagen later ging Juweeltje bij Dion spelen. Dat was erg leuk. En ze waren nog stééds verliefd.
Nu Juweeltje op dezelfde middelbare school zit als Dion (in Veldgras hadden ze meerdere middelbare scholen) is ze verliefd geworden op hem. Maar hij was op Diona op de middelbare school in Veldgras want ze zaten toen al in de zelfde groep. Maar sinds hij Juweeltje zag was hij op Juweeltje! En daar was ze erg blij mee! Toevallig was hij de eerste dag op de middelbare school jarig. En mocht hij kiezen met wie hij een dansje deed (dat was een oude traditie in Veldgras en hadden ze nu overgenomen). En dat was geen jongen, geen Diona, maar het was, je raadt het misschien al: Juweeltje!